Discretiva

  curaverunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cūrāvērunt tertia pluralis perfectum activa indicativus cūrō (cūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /kuːraːˈweːrunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·vē·runt — morphologica: curav-erunt

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Vitruvius
ca. -80…-20
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (30-22 a.C.n.)

  • Itaque ego maximas infinitasque parentibus ago atque habeo gratias, quod Atheniensium legem probantes me arte erudiendum curaverunt, et ea, quae non potest esse probata sine litteratura encyclioque doctrinarum omnium disciplina. —De architectura Vitruvii [1][2]

class.  (30-22 a.C.n.)

  • Cum ergo maiores haec ita esse animadvertissent, e rerum natura sumpserunt exempla et ea imitantes inducti rebus divinis commodas vitae perfecerunt explicationes. Itaque comparaverunt, ut essent expeditiora, alia machinis et earum versationibus, nonnulla organis, et ita quae animadverterunt ad usum utilia esse studiis, artibus, institutis, gradatim augenda doctrinis curaverunt. —De architectura Vitruvii [3]

Fontes

  1. 1.0 1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber sextus, prooemium. [4] — curaverunt
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: curaverunt.
  3. De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber decimus, 1. [4] — curaverunt