Discretiva

  curretis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
currētis secunda pluralis futurum activa indicativus currō (currere)

Appellatio +/-

 API: /kurˈreːtis/(classice)
Syllabificatio phonetica: cur·rē·tis — morphologica: curr-etis
Usus +/-
Latinitas mediaevalis

saec. XII. - saec. XIII.

  • Quam nisi in hac vestra via in qua ambulatis, habueritis, non proficietis, sed deficietis: curretis quidem sed in vacuum, quia non comprehendetis. —Sermones Adami Scoti (c.1140-1212). Sermo XXVIII. De quindecim gradibus charitatis, …