curritote

Discretiva

curritote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
curritōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	currō (currere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /kur.riˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cur·ri·tō·te — morphologica: curr-itote