cycni

Discretiva

cycni dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
cycnī	casus genitivus singularis	substantivi cycnus
cycnī	casus nominativus pluralis	substantivi cycnus
cycnī	casus vocativus pluralis	substantivi cycnus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈkyk.niː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: cyc·nī — morphologica: cycn-i

Formae aliae

• cygnī

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Quae autem altiora sunt, ut anseres, ut cycni, ut grues, ut camelli, adiuvantur proceritate collorum; manus etiam data elephantost, quia propter magnitudinem corporis difficiles aditus habebat ad pastum. At quibus bestiis erat is cibus, ut aliis generis escis vescerentur, aut vires natura dedit aut celeritatem. —De natura deorum Ciceronis