deducite

Discretiva

deducite dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dēdūcite	secunda pluralis	praesens	activa	imperativus	dēdūcō (dēdūcere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːˈduːkite/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·dū·ci·te — morphologica: de-duc-ite