deductum
Discretiva
|
deductum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dēductum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | dēdūcō (dēdūcere) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēductum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii dēductus |
| dēductum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii dēductus |
| dēductum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii dēductus |
| dēductum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii dēductus |
| dēductum | casus accusativus singularis | substantivi dēductus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /deːˈduktum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·duc·tum — morphologica: de-duct-um
