demonstranda
Discretiva
demonstranda dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
dēmōnstranda +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēmōnstranda | casus nominativus singularis · genus femininum | gerundivi dēmōnstrandus |
dēmōnstranda | casus vocativus singularis · genus femininum | gerundivi dēmōnstrandus |
dēmōnstranda | casus nominativus pluralis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
dēmōnstranda | casus accusativus pluralis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
dēmōnstranda | casus vocativus pluralis · genus neutrum | gerundivi dēmōnstrandus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /deːmoːnsˈtranda/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·tran·da — morphologica: de-monstr-and-a
dēmōnstrandā +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēmōnstrandā | casus ablativus singularis · genus femininum | gerundivi dēmōnstrandus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /deːmoːnsˈtrandaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·tran·dā — morphologica: de-monstr-and-a
Loci +/-
C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana +/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXI, cap. 105, [180] — demonstranda
- ↑ Vicicitatio: demonstranda.