demonstrationem
Discretiva
demonstrationem dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēmōnstrātiōnem | casus accusativus singularis | substantivi dēmōnstrātiō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːmoːnstraːtiˈoːnem/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·mōns·trā·ti·ō·nem — morphologica: de-monstration-em
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
Fontes
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXV, cap. 8, [26] — demonstrationem
- ↑ Vicicitatio: demonstrationem.