deponitur

Discretiva

deponitur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dēpōnitur	tertia singularis	praesens	passiva	indicativus	dēpōnō (dēpōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /deːˈpoːnitur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dē·pō·ni·tur — morphologica: de-pon-itur