deridere
Discretiva
deridere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dērīdēre | secunda singularis | praesens | passiva | imperativus | dērīdeō |
dērīdēre | —
|
praesens | activa | infinitivus | dērīdeō |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːriːˈdeːre/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·rī·dē·re — morphologica: de-rid-ere
Loci
+/-Marcus Valerius Martialis 40-103 |
Apuleius ca. 125-170 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Valerius Martialis - Xenia (Epigrammata liber XIII). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius decimus. II, versus 3 — deridere
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: deridere.
- ↑ 3.0 3.1 Apuleius - Apologia sive Pro se de magia liber. (Bibliotheca Augustana): Pagina 3. Sectio 56. Versus 3 — deridere