desertura
Discretiva
desertura dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-dēsertūra
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēsertūra | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
dēsertūra | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
dēsertūra | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
dēsertūra | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
dēsertūra | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dēsertūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːserˈtuːra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·ser·tū·ra — morphologica: de-sert-ur-a
dēsertūrā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēsertūrā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dēsertūrus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːserˈtuːraː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·ser·tū·rā — morphologica: de-sert-ur-a