destitutum
Discretiva
|
destitutum dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|---|
| dēstitūtum | —
|
—
|
—
|
supinum | accusativo | dēstituō |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dēstitūtum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii dēstitūtus |
| dēstitūtum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii dēstitūtus |
| dēstitūtum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii dēstitūtus |
| dēstitūtum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii dēstitūtus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /deːstiˈtuːtum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·sti·tū·tum — morphologica: de-stitut-um
