destructa
Discretiva
destructa dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-dēstrūcta
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēstrūcta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dēstrūctus |
dēstrūcta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dēstrūctus |
dēstrūcta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
dēstrūcta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
dēstrūcta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dēstrūctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːˈstruːkta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·strūc·ta — morphologica: de-struct-a
dēstrūctā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dēstrūctā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dēstrūctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /deːˈstruːktaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dē·strūc·tā — morphologica: de-struct-a