dicarentur
Discretiva
dicarentur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dicārentur | tertia singularis | imperfectum | passiva | coniunctivus | dicō (dicāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /dikaːˈrentur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: di·cā·ren·tur — morphologica: dic-arentur
Loci
+/-C. Plinius Secundus 23-79 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 34, cap. 19, [53] — dicarentur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dicarentur.