dicavimus

Discretiva

dicavimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
dicāvimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	dicō (dicāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /diˈkaːwimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: di·cā·vi·mus — morphologica: dicav-imus

Usus

Latinitas nova

saec. XVI.

• Eam fabellam, quoniam nimis lepida visa est, brevi carmine a nobis illustratam libenter tibi dicavimus Monalde vir optime, qui (qua es ingenii suavitate) harum quasi lautitiarum inexplebilis helluo et esse, et haberi non erubescis. —Cato minor, sive disticha moralia Iacobi Flavii Eborensis (1517–1599). (→ ad Universitatem Turicensem): SCHOLIUM.