Discretiva

  dicitote dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīcitōte secunda pluralis futurum activa imperativus dīcō (dīcere)

Appellatio +/-

 API: /diːkiˈtoːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·ci·tō·te — morphologica: dic-itote