dictata
Latine +/-
dictāta +/-
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dikˈtaːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a
Nomen substantivum +/-
dictāt|a, -ōrum neut., plur.
- Ea, quae magistri in ludo pueris dictant addiscenda.
Declinatio +/-
n. | sing. | plur. | |
---|---|---|---|
nom. | —
|
dictāta | I |
gen. | —
|
dictātōrum | II |
dat. | —
|
dictātīs | III |
acc. | —
|
dictāta | IV |
abl. | —
|
dictātīs | VI |
voc. | —
|
dictāta | V |
Translationes +/-
Discretiva
dictata dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
dictāta +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dictāta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii dictātus |
dictāta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii dictātus |
dictāta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii dictātus |
dictāta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii dictātus |
dictāta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii dictātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dikˈtaːta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a
dictātā +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
dictātā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii dictātus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /dikˈtaːtaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dic·tā·tā — morphologica: dictat-a