LatineRecensere

dictātaRecensere

AppellatioRecensere

 API: /dikˈtaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a

Nomen substantivumRecensere

dictāt|a, -ōrum neut., plur.

  1. Ea, quae magistri in ludo pueris dictant addiscenda.

DeclinatioRecensere

n. sing. plur.
nom.
dictāta I
gen.
dictātōrum II
dat.
dictātīs III
acc.
dictāta IV
abl.
dictātīs VI
voc.
dictāta V

TranslationesRecensere

Discretiva

  dictata dictio est in variis linguis:

Formae affinesRecensere

LatineRecensere

dictātaRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere
Forma Modus flexurae originis
dictāta casus nominativus singularis · genus femininum participii dictātus
dictāta casus vocativus singularis · genus femininum participii dictātus
dictāta casus nominativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
dictāta casus accusativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
dictāta casus vocativus pluralis · genus neutrum participii dictātus
AppellatioRecensere
 API: /dikˈtaːta/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·ta — morphologica: dictat-a

dictātāRecensere

Proprietates grammaticalesRecensere
Forma Modus flexurae originis
dictātā casus ablativus singularis · genus femininum participii dictātus
AppellatioRecensere
 API: /dikˈtaːtaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dic·tā·tā — morphologica: dictat-a