Discretiva

  differentur dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
differentur tertia pluralis futurum passiva indicativus differō (differre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diffeˈrentur/(classice)
Syllabificatio phonetica: dif·fe·ren·tur — morphologica: dif-fer-entur

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • sunt et silvestres in utroque genere et omnibus fere hortensiis. sed et his medica tantum natura est, quam ob rem differentur in sua volumina. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 24, [74] — differentur
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: differentur.