dilatandae
Discretiva
|
dilatandae dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| dīlātandae | casus genitivus singularis · genus femininum | gerundivi dīlātandus |
| dīlātandae | casus dativus singularis · genus femininum | gerundivi dīlātandus |
| dīlātandae | casus nominativus pluralis · genus femininum | gerundivi dīlātandus |
| dīlātandae | casus vocativus pluralis · genus femininum | gerundivi dīlātandus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /diːlaːˈtandae̯/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tan·dae — morphologica: di-lat-and-ae
Loci +/-
| Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600 |
||||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas nova +/-
- Dilatatur ‘Utrum’ sicut et aliae quaestiones dilatandae proponuntur, sumendo ipsum amplius quam apud theologos sumi consuevit. —De architectura Lulliana Iordani Bruni [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - De architectura Lulliana (Universitas Turicensis): Sectio tertia: De extensione et multiplicatione. Cap. VI. — dilatandae
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatandae.