Discretiva

  dilatant dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

dīlātant

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīlātant tertia pluralis praesens activa indicativus dīlātō (dīlātāre)
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: /diːˈlaːtant/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tant — morphologica: di-lat-ant

dilatant

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dilatant
praesens activa participium dilater
Appellatio pronuntiatusque
+/-
 API: [dilaˈtɑ̃]
Syllabificatio phonetica: di·la·tant — morphologica: dilat-ant

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-46
P. Ovidius Naso
ca. 2-8
Lucius Annaeus Seneca -3/+65
antiq. class.class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

class.

  • haec duo proposita non praetervolant sed ita dilatant ut non mediocrem curam adhibeant et diligentiam. —Lucullus Ciceronis [1][2]

class.

  • vox quoque iam rauca est, inflataque colla tumescunt,
ipsaque dilatant patulos convicia rictus;
terga caput tangunt, colla intercepta videntur,
spina viret, venter, pars maxima corporis, albet,
limosoque novae saliunt in gurgite ranae. —Metamorphoses Ovidii Nasonis [3][2]

class.

  • Quidam se domi contrahunt, dilatant foris et extendunt; vitium est haec diversitas et signum vacillantis animi ac nondum habentis tenorem suum. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Lucullus. (Bibliotheca Augustana): 13 [42] — dilatant
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: dilatant.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Metamorphoseon libri XV. (Bibliotheca Augustana): Liber sextus, 3, versus 378 — dilatant
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 2. 20, versus [3] — dilatant