dilataverat
Discretiva
dilataverat dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dīlātāverat | tertia singularis | plusquam perfectum | activa | indicativus | dīlātō (dīlātāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diːlaːˈtaːwerat/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ve·rat — morphologica: di-latav-erat
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Zeno quidem ille, a quo disciplina Stoicorum est, manu demonstrare solebat quid inter has artis interesset; nam cum compresserat digitos pugnumque fecerat, dialecticam aiebat eius modi esse; cum autem deduxerat et manum dilataverat; palmae illius similem eloquentiam esse dicebat. —Orator ad M. Brutum Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Orator ad M. Brutum. (The Latin Library): XXXII [113] — dilataverat
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilataverat.