Discretiva

  dilataverat dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīlātāverat tertia singularis plusquam perfectum activa indicativus dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /diːlaːˈtaːwerat/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·ve·rat — morphologica: di-latav-erat

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Zeno quidem ille, a quo disciplina Stoicorum est, manu demonstrare solebat quid inter has artis interesset; nam cum compresserat digitos pugnumque fecerat, dialecticam aiebat eius modi esse; cum autem deduxerat et manum dilataverat; palmae illius similem eloquentiam esse dicebat. —Orator ad M. Brutum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Orator ad M. Brutum. (The Latin Library): XXXII [113] — dilataverat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dilataverat.