Discretiva

  dilatavit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīlātāvit tertia singularis perfectum activa indicativus dīlātō (dīlātāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /diːlaːˈtaːwit/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·lā·tā·vit — morphologica: di-latav-it

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana +/-

class.

  • Istum enim locum totum illa vetus Zenonis brevis et ut tibi videbatur acuta conclusio dilatavit. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De natura deorum. (The Latin Library): Liber tertius. 16 [19] — dilatavit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatavit.