dilatetur
Discretiva
dilatetur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dīlātētur | tertia singularis | praesens | passiva | coniunctivus | dīlātō (dīlātāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /diːlaːˈteːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dī·lā·tē·tur — morphologica: di-lat-etur
Loci
+/-M. Tullius Cicero -106…-43 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Cicero filius:
- Reliquum est igitur ut dicas de conversa oratione atque mutata.
- Cicero pater:
- Est itaque id genus totum situm in commutatione verborum: quae simplicibus in verbis ita tractatur ut aut ex verbo dilatetur aut in verbum contrahatur oratio – ex verbo cum aut proprium aut idem significans aut factum verbum in plura verba diducitur, ex oratione cum aut definitio ad unum verbum revocatur aut assumpta verba removentur aut circuitus diriguntur aut in coniunctione fit unum verbum ex duobus; —Partitiones oratoriae Ciceronis [1][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Partitiones oratoriae. (Bibliotheca Augustana): 7 [23] — dilatetur
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: dilatetur.