dirruo
Latine +/-
Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari. |
Formae aliae +/-
- diruo (forma classica)
Verbum transitivum +/-
dirru|ō, -ĕre, dirruī, dirrutum
Coniugatio +/-
Radix perfecta dirru- | ||
---|---|---|
Perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | dirruī | dirruimus |
II. | dirruistī | dirruistis |
III. | dirruit | dirruērunt |
Perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | dirruerim | dirruerīmus |
II. | dirruerīs | dirruerītis |
III. | dirruerit | dirruerint |
Plusquam perfectum indicativum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | dirrueram | dirruerāmus |
II. | dirruerās | dirruerātis |
III. | dirruerat | dirruerant |
Plusquam perfectum subiunctivum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | dirruissem | dirruissēmus |
II. | dirruissēs | dirruissētis |
III. | dirruisset | dirruissent |
Futurum perfectum | ||
act. | sing. | plur. |
I. | dirruerō | dirruerimus |
II. | dirrueris | dirrueritis |
III. | dirruerit | dirruerint |
|
|
|