diruendas

Discretiva

diruendas dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīruendās	casus accusativus pluralis · genus femininum	gerundivi dīruendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːruˈendaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·ru·en·dās — morphologica: di-ru-end-as

Loci

Titus Livius -58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Aedes eius, quae essent in Palatio, diruendas, bona Semoni Sango censuerunt consecranda; quodque aeris ex eis redactum est, ex eo aenei orbes facti positi in sacello Sangus adversus aedem Quirini. —Ab urbe condita Titi Livii