disiungo
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /disˈjungoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dis·iun·gō — morphologica: dis-iung-o
Formae aliae
+/-Notatio
+/-Verbum transitivum
+/-disiŭng|ō, -ĕre, disiŭnxī, disiŭnctum
- √ Iungere (aliquid ab aliqua re).
Coniugatio
+/-Verbum finitum
Thema | Vox activa | ||||
---|---|---|---|---|---|
disiūnx- | Tempus perfectum | plusquam perfectum | futurum exactum | ||
Persona | indicativ. | coniunct. | indicativ. | coniunct. | |
I. sing. | disiūnxī | disiūnxerim | disiūnxeram | disiūnxissem | disiūnxerō |
II. sing. | disiūnxistī | disiūnxeris | disiūnxerās | disiūnxissēs | disiūnxeris |
III. sing. | disiūnxit | disiūnxerit | disiūnxerat | disiūnxisset | disiūnxerit |
I. plur. | disiūnximus | disiūnxerimus | disiūnxerāmus | disiūnxissēmus | disiūnxerimus |
II. plur. | disiūnxistis | disiūnxeritis | disiūnxerātis | disiūnxissētis | disiūnxeritis |
III. plur. | disiūnxērunt | disiūnxerint | disiūnxerant | disiūnxissent | disiūnxerint |
Verbum infinitum
Modus | infinitivus | participium | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Tempus | praesens | perfectum | futurum | praesens | perfectum | futurum |
Vox activa |
disiungere | disiūnxisse | disiūnctūrum, -am, -um esse |
disiungēns | disiūnctūrus, -a, -um | |
Vox passiva |
disiungī | disiūnctum, -am, -um esse |
disiūnctum īrī | disiūnctus, -a, -um |
||
Gerundium | Gerundivum | Supinum | ||||
disiungendī | disiungendus, -a, -um | disiūnctum | disiūnctū |
Translationes
+/-Loci
+/-Latinitas Romana
+/-Marcellinus | ||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |