Discretiva

  disturba dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

disturbā +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbā secunda singularis praesens activa imperativus disturbō (disturbāre)
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /disˈturbaː/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā — morphologica: dis-turb-a

Francogallice +/-

disturba +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturba tertia singularis perfectum activa indicativus disturber
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: [distyʁˈba]
Syllabificatio phonetica: for·ma — morphologica: dis-turb-a

Italice +/-

disturba +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturba tertia singularis praesens activa indicativus disturbare
disturba secunda singularis praesens activa imperativus disturbare
Appellatio pronuntiatusque +/-
 API: /disˈturba/
Syllabificatio phonetica: di·stur·ba — morphologica: dis-turb-a