disturbabamus

Discretiva

disturbabamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbābāmus	prima pluralis	imperfectum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturbaːˈbaːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bā·mus — morphologica: dis-turb-abamus