disturbabaris

Discretiva

disturbabaris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbābāris	secunda singularis	imperfectum	passiva	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturbaːˈbaːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bā·ris — morphologica: dis-turb-abaris