disturbabitis

Discretiva

disturbabitis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbābitis	secunda pluralis	futurum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbaːbitis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bi·tis — morphologica: dis-turb-abitis