disturbabunt

Discretiva

disturbabunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbābunt	tertia pluralis	futurum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbaːbunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·bunt — morphologica: dis-turb-abunt