Discretiva

  disturbamus dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturbāmus prima pluralis praesens activa indicativus disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /disturˈbaːmus/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·mus — morphologica: dis-turb-amus