disturbares

Discretiva

disturbares dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbārēs	secunda singularis	imperfectum	activa	coniunctivus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbaːreːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·rēs — morphologica: dis-turb-ares