disturbaretis

Discretiva

disturbaretis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbārētis	secunda pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturbaːˈreːtis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·rē·tis — morphologica: dis-turb-aretis