Discretiva

  disturbatum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
disturbātum
supinum­ accusativo disturbō (disturbāre)
Forma Modus flexurae originis
disturbātum casus accusativus singularis · genus masculinum participii disturbātus
disturbātum casus nominativus singularis · genus neutrum participii disturbātus
disturbātum casus accusativus singularis · genus neutrum participii disturbātus
disturbātum casus vocativus singularis · genus neutrum participii disturbātus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /disturˈbaːtum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·tum — morphologica: dis-turbat-um