disturbavisti

Discretiva

disturbavisti dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbāvistī	secunda singularis	perfectum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturbaːˈwistiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·vis·tī — morphologica: dis-turbav-isti