disturbavistis

Discretiva

disturbavistis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbāvistis	secunda pluralis	perfectum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturbaːˈwistis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·vis·tis — morphologica: dis-turbav-istis