disturbavit

Discretiva

disturbavit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbāvit	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbaːwit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bā·vit — morphologica: dis-turbav-it