disturbemini

Discretiva

disturbemini dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbēminī	secunda pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbeːminiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bē·mi·nī — morphologica: dis-turb-emini