disturbemur

Discretiva

disturbemur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbēmur	prima pluralis	praesens	passiva	coniunctivus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbeːmur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bē·mur — morphologica: dis-turb-emur