Discretiva

  disturber dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
disturber prima singularis praesens passiva coniunctivus disturbō (disturbāre)

Appellatio +/-

 API: /disˈturber/(classice)
Syllabificatio phonetica: dis·tur·ber — morphologica: dis-turb-er