disturberis

Discretiva

disturberis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
disturbēris	secunda singularis	praesens	passiva	coniunctivus	disturbō (disturbāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /disturˈbeːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dis·tur·bē·ris — morphologica: dis-turb-eris