Discretiva

  dividendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
dīvidendum
activa gerundium­ accusativo dīvidō (dīvidere)
Forma Modus flexurae originis
dīvidendum casus accusativus singularis · genus masculinum gerundivi dīvidendus
dīvidendum casus nominativus singularis · genus neutrum gerundivi dīvidendus
dīvidendum casus accusativus singularis · genus neutrum gerundivi dīvidendus
dīvidendum casus vocativus singularis · genus neutrum gerundivi dīvidendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diːwiˈdendum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·den·dum — morphologica: di-vid-end-um

Loci

+/-
Aulus Cornelius Celsus 30
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ne si fractum quidem os desedit, totum excidi necesse est. Sed sive totum perfractum est et ab alio ex toto recessit sive circumpositae calvariae inhaeret exigua parte, ab eo, quod naturaliter se habet, scalpro dividendum est. —De Medicina Celsi [1]

Fontes

  1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber octavus, IV. [15] — dividendum
  2. Vicicitatio: dividendum.