Discretiva

  dividitis dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīviditis secunda pluralis praesens activa indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio +/-

 API: /diːˈwiditis/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·di·tis — morphologica: di-vid-itis

Usus +/-

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Ecce quod vos dicitis coniecturam; quam coniecturam, inquit, dividitis in personam, in factum, in causam. —Commentum in Ciceronis rhetorica Grillii (fl. c.450).