Discretiva

  dividor dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
dīvidor prima singularis praesens passiva indicativus dīvidō (dīvidere)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈdiːwidor/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vi·dor — morphologica: di-vid-or

Loci

+/-
P. Ovidius Naso -42…+18
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • dum loquor et flemus, caelo nitidissimus alto,
stella gravis nobis, Lucifer ortus erat.
dividor haud aliter, quam si mea membra relinquam,
et pars abrumpi corpore visa suo est. —Tristia Ovidii Nasonis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Publius Ovidius Naso - Tristia. (Bibliotheca Augustana): Liber primus, 3, versus 73 — dividor
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: dividor.