divisuros

Discretiva

divisuros dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
dīvīsūrōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	participii dīvīsūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /diːwiːˈsuːroːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·rōs — morphologica: dīvīs-ur-os

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Dimittis filiis tuis parietes, et si aliter filios tuos divisuros noveris, quam tu disposueris, doles. De una domo vilissima, de tecto ruituro, quantam curam habes, quantam sollicitudinem concipis? —Sermones de Scripturis Augustini