Discretiva

  divisurum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
dīvīsūrum casus accusativus singularis · genus masculinum participii dīvīsūrus
dīvīsūrum casus nominativus singularis · genus neutrum participii dīvīsūrus
dīvīsūrum casus accusativus singularis · genus neutrum participii dīvīsūrus
dīvīsūrum casus vocativus singularis · genus neutrum participii dīvīsūrus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /diːwiːˈsuːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: dī·vī·sū·rum — morphologica: dīvīs-ur-um

Loci

+/-
M. Tullius Cicero
-106…-43
Titus Livius -58/+17
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • In hac tam dispari ratione belli miserrimum illud est quod ille latronibus suis pollicetur primum domos; urbem enim divisurum se confirmat; deinde omnibus portis quo velint deducturum. —Philippicae orationes in M. Antonium Ciceronis [1][2]

class.

  • Q. Fabio haudquaquam id placere: omnia enim fortunam eam habituram quaecumque temeritas collegae habuisset: sibi communicatum cum alio, non ademptum imperium esse: itaque se nunquam volentem parte qua posset rerum consilio gerendarum cessurum, nec se tempora aut dies imperii cum eo, exercitum divisurum, suisque consiliis, quoniam omnia non liceret, quae posset servaturum. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Philippicae orationes in M. Antonium. (The Latin Library): Philippica secunda. III [9] — divisurum
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: divisurum.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber XXII, caput 27, [9] — divisurum