Discretiva

  docete dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
docēte secunda pluralis praesens activa imperativus doceō (docēre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /doˈkeːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: do·cē·te — morphologica: doc-ete