donabimus
Discretiva
donabimus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
dōnābimus | prima pluralis | futurum | activa | indicativus | dōnō (dōnāre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /doːˈnaːbi.mus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: dō·nā·bi·mus — morphologica: don-abimus
Loci
+/-M. Fabius Quintilianus ca. 35–100 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Fabius Quintilianus, Institutionis oratoriae libri XII. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIV). Liber primus, XII. An plura eodem tempore doceri prima aetas possit. [13] — donabimus
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: donabimus.