Discretiva

  donantem dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
dōnantem casus accusativus singularis · genus masculinum participii dōnāns
dōnantem casus accusativus singularis · genus femininum participii dōnāns

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /doːˈnan.tem/(classice)
Syllabificatio phonetica: dō·nan·tem — morphologica: don-ant-em

Loci

+/-
Marcus Manilius
fl. 14
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • adde sonos totidem vocum, totidem insere linguas
et mores pro sorte paris ritusque locorum;
adde genus proprium simili sub semine frugum
et Cererem varia redeuntem messe per urbes
nec paribus siliquas referentem viribus omnis,
nec te, Bacche, pari donantem munere terras
atque alias aliis fundentem collibus uvas,
cinnama nec totis passim nascentia campis;
diversas pecudum facies propriasque ferarum
et duplici clausos elephantas carcere terrae. —Astronomicon M. Manilii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber quartus, versus 847 — donantem
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: donantem.